Biciklaj vetkuroj /parto 2

Ni prezentas la duan parton de artikolo pri la plej granda amatora bicikla vetkurado, nomita Vet-Biciklado de Paco /VBdP (fr: Course de la Paix, pl: Wyścig Pokoju, cz: Závod Míru, sk: Preteky Mieru, ge: Friedensfahrt, ru: Велогонка Мира /Vjelogonka Mira,  hisp: Carrera de la Paz,  an: Peace Race).

………

Fine de la 1960a dekado venkis M.Maes el Belgio kaj du francoj (B.Guyot,  J.Danguillaume). 

En la grupa konkurado plej ofte venkadis sovetaj teamoj kaj ili ankaŭ venkis kelkfoje kiel individuaj ĉampionoj: J.Meliĥov, G.Lebjediev.  Alia grava figuro de tiutempa biciklado estis V.Kapitonov kiu neniam venkis en BVdP, tamen akiris du olimpikajn medalojn en Romo. 

………..

La 40an VBdP en jaro 1987 venkis juna kaj tre talenta reprezentanto de Sovetunio, estono  A.Pikkuus (olimpika ormedalisto kaj monda ĉampiono).  

………..

Entuziasmuloj pri sporto koletadis ĉiujare diversajn suvenirojn

…………

……………..

……..

En la 70-jara historio de VBdP, la plej multajn venkojn akiris ankaŭ GDR-a biciklanto – S.Wesemann (videbla sur maldekstra foto, ĉi-sube). 

Jam en la kuranta jarcento, la vetkurojn venkis du italoj:   M.Scarponi kaj G.Cheula. 

Dum la 70-jara historio de VBdP, partoprenis ĝin entute reprezentantoj de 25 eŭropaj landoj kaj krome el alikontinentaj sep landoj (Algerio, Egitpujo, Hindujo, Kubo, Maroko, Meksikio kaj Mongolio).

Kiel ni menciis en la antaŭa parto, ĉiujare en majo miloj da spektantoj atendis surstrate aŭ apud ŝoseoj, kiam la biciklantoj pasis tra diversaj urboj kaj vilaĝoj de MezEŭropo.  Tie okazis multaj konatiĝoj kaj amikecoj inter la sportistoj, ĵurnalistoj kaj loka loĝantaro.  Gejunuloj ofte petis aŭtografojn de la plej bonaj sportistoj kaj ricevis ankaŭ la inspiron por mem praktiki sportojn.  Eble ankaŭ tiam iuj decidis serioze trejni kaj esti estontaj ĉampionoj?  Cetere, ekde 1959 (Zamenhofa jaro), pararele al BVdP okazas ankaŭ internacia Bicikla Vetkuro de Paco por Junularo (Juniors’ Peace Race).  

*

Ekde jaro 2007 ekzistas Muzeo pri Bicikla Vetkuro de Paco, situita inter la germanaj urboj Magdeburg kaj Halle. 

. . . . . . . .

 Jubilea renkontiĝo de la iamaj ĉampionoj

 

Kvankam la muzeo lokiĝas en malgranda vilaĝo de Kleinmuhlingen, ĝi tamen enhavas multe da interesaj objektoj, organizas aktivigajn eventojn kaj ĝuas kreskantan popularecon.  

. . .

____________

PS:  Ĉi tiu artikolo celas revenigi al memoro ĉiujn venkintojn kaj ceterajn sportistojn, kiuj partoprenis la Biciklan Vetkuron de Paco en la pasintaj sep jardekoj.   Ili ĉiuj devis lukti kontraŭ sia laciĝo aŭ eĉ malsanoj, ofte dum kontraŭventoj, en varmegaj aŭ pluvaj tagoj.  Estis la epoko de “malvarma milito” kaj nun oni parolas pri “varmega paco” ĉar en la hodiaŭa mondo okazas pli da perforto kaj militaj konfliktoj ol iam ajn antaŭe.   En la pasinta jarcento, nek por la sportistoj nek por la miliona publiko gravis politiko, kion aludis foje komentoj.  Vi legas, ke du ĉampionoj: V.Moravec el Ĉeĥoslovakio (venkis en 1972 kaj M.Scarponi el Italio (venkis en 2004) perdis vivon surbicikle, frapitaj de aŭtomobiloj.   Bedaŭrinde, tiaj akcidentoj ne estas maloftaj.  Tial oni konstruas pli kaj pli da vojetoj (trotuaroj), uzotaj nur por bicikli.

Red. Tomaszewski kun mikrofono komentas la vetkuron. Dekstra foto: dum interparolo kun pli junaj ĵurnalistoj, meze staras lia filo Tomasz kiu ankaŭ sekvas la karieron de sia patro.

Kara Leganto, permesu skribi kelkajn frazojn pri unu fama sporta ĵurnalisto Bohdan Tomaszewski (1921-2015), kies voĉon aŭdis milionoj en radio dum li  komentadis la Biciklan Vetkuradon.  S-ro Tomaszewski  publike apogis Esperanton kaj lia frato Wiesław estis multjara aktiva esperantisto, kunorganizanto de E-koruso “Muzilo” en Varsovio.  Dum sia longa vivo redaktoro B.Tomaszewski partoprenis en 12 Olimpikaj Ludoj (someraj kaj vintraj).  Li amis sporton pasie, substrekis konstante ĝian belecon, precipe videblan en amatora sportado.  S-ro Tomaszewski  mem ludis tenison kaj ĉiam admiris sindediĉon de la sportistoj, aparte tiujn, kiuj observis la etikon de “fair play” (honesta ludo).  Por li, ĉiuj olimpianoj estis unu granda “sporta familio”.  Sporto estas justa kaj demokratia sfero de homa aktiveco, akirebla al ĉiu.  Estus bedaŭrinde, se ĝin ekregos mono, reklamoj kaj komercado.  Tiam ĝi fariĝos apenaŭ ordinara cirko – atentigis li en siaj lastaj intervjuoj.  

*  *  *

Fine ni aldonu ankaŭ la E-akcenton. Biciklado estas sufiĉe populara inter la esperantistoj.  Antaŭ pli ol 30 jaroj ili fondis organizaĵon BEMI, kiu estis la unua faka sekcio de TEJO.  Ili organizis biciklantajn karavanojn al TEJO-kongresoj kaj al UK-oj (planita estis ankaŭ 48-taga karavano al ĉijara UK). 

Biciklado estas tre avantaĝa, ne nur por sano – sed tio estas aparta temo.   Ni nur konstatu tion kiel bona signo, ke junaj esperantistoj aktivas ankaŭ en sporto.  

_________________________________